*** 肯定是一種關於泰國的冷知識
曼谷河邊文創區 The Jam Factory，有著大樹庭院，書店，咖啡店與一間好餐廳 the Never Ending Summer，雖然菜色單價是略高了一些，不過環境真的很舒服，菜不只盛盤漂亮，味道也很好唷。我同時滿愛看他們臉書粉絲頁轉的關於餐廳的圖文，常常都可以學到一些關於食物的單字。不過暫時還沒打算要寫這家餐廳，而是看到泰國鯖魚的照片，讓我想起之前很想分享的泰國冷知識。
市場上幾乎都有的泰國歪脖魚，屬於泰式鯖魚 ปลาทู，或煎或炸或醃漬，在泰國料理中非常容易看得到，因為容易腐壞，一開始就會經過煮熟處理（把脖子折斷，放進竹簍裡燙過鹽水，所以脖子的角度很奇怪555），再於市場上以竹簍為單位販售。
古早時候，由於泰國經濟不豐，能吃得起肉類的人比較少，價廉物美的鯖魚就是很重要的蛋白質來源。前一陣子，在看泰文老師很推薦的泰國知名的作家 คึกฤทธิ์ ปราโมช Kukrit Pramo（有皇室背景，祖父是二世皇的兒子，曾是泰國總理）寫的雜文時讀到，這鯖魚曾是形同石油之於世界經濟一樣，之於泰國是很重要的經濟指標呢。
最近朋友邀我去台南一家泰國餐廳吃飯，那是一家無菜單餐廳，店裡只供應一種套餐，套餐內共有八道菜，菜色內容端視當天食材而定。當天我們吃飽喝足，在那裡吃了泰國家庭式的料理，如泰北酸腸，辣炒綠胡椒雞，酸辣蝦湯清湯等等，超厲害的。
เจ้าของร้านแซมกับษาจัดและตกแต่งร้านนี้ได้อย่างอบอุ่นและเป็นกันเอง และพวกเขายังใส่ใจในทำอาหารได้เป็นอย่างดี อาหารที่นี่มีความสดใหม่โดยเฉพาะวัตถุดิบที่ Sam คัดสรรจากตลาดสดทุกเช้า เขาสองคนเป็นสามีภรรยากัน ได้ 20 ปีแล้ว ษาเป็นคนไทยจากสิงห์บุรี หลังจากแต่งงานกับแซมที่เป็นคนไต้หวัน ก็ย้ายออกมาอาศัยที่ไต้หวัน แต่เดิมษาไม่ค่อยเก่งเรื่องการทำอาหาร เนื่องจากคิดถึงอาหารรสมือแม่ เพื่อตามหารสชาตินั้น จึงเริ่มต้นเส้นทางการทำอาหาร
店主人Sam與莎麗經營與裝飾餐廳的感覺很溫暖，有如自己家一般。而且他們很用心做菜，食物都很新鮮，那是Sam每早到市場採買的食材。他們兩人是20年的夫妻了，莎麗是泰國中部人，嫁給Sam後就搬來台灣住了。一開始她不太會作菜，因為想念媽媽的口味，為了追尋那個味道，才開始走上烹飪之路。
