【泰語習作】ก่อนที่จะไปเมืองไทยเรียนภาษาไทย

เมื่อฉันอยู่เมืองไทย ชีวิตนั้นราวกับกำลังชงกาแฟด้วยเครื่องแบบดริปยังไงยังงั้น ถ้ามีผงกาแฟสดๆ รวมทั้งใช้ทักษะพอเหมาะพอควร เอาน้ำร้อนราดลงไปเล็กน้อย เพื่อให้ผงกาแฟซึมจนเปียกชุ่มด้วย แล้วผงกาแฟน่าจะพองตัวขึ้นเรื่อยๆ แน่นอนว่าบางครั้งเวลาชงกาแฟจะทำตัวไม่อยู่กับร่องกับรอย จึงทำให้รสชาติกาแฟไม่ถูกคอนัก ก็จนใจจริงๆที่จะรู้ว่า ชีวิตแท้ๆก็เหมือนกันไม่น้อย

ในเดือนนี้ ฉันจะไปเมืองไทยสักเดือน เพื่อจะพัฒนาความสามารถในการใช้ภาษาไทยให้ดีขึ้น แม้อาจจะดูเหมือนเป็นเรื่องที่เล็กน้อย แต่ฉันยังถือว่า วัฏจักรชีวิตจะเริ่มใหม่อีกครั้งแล้ว ชีวิตมันช่างลึกลับเสียเจริงๆ ทั้งยังแฝงไปด้วยความหมาย การนิยาม ชีวิตดีดี๊ ก็ทำได้ไม่ง่าย ฉันแค่ปรารถนาว่า วันหนึ่ง ในโลกของภาษาไทย ฉันสามารถที่จะมีอิสระไม่จำกัดเลยค่ะ

上次旅行我在泰國待了20天，因為想要慢慢吸收泰國的氣氛，不願再做時間的奴隸。因為如此，我因而有時間體會泰文之美好，旅行中有很多刺激我的部份，讓我更知道自己很喜歡學習泰文，它在我心中一直很重要。

看似是有些說不上原因的感覺，我會仔細觀察泰國人的言行舉止，除了思索泰國人過生活的方式，和泰式的思考方式，而且也讓我覺得，那些花在泰文上的時間並未白費。因而，我不再是那種滿足於異國聲色的觀光客，我想尋找每分每秒當中縱深寬廣的經驗。

也因為可以讀比較難的泰文了，泰文字之於我就像是一種共鳴，說實在在泰國的經驗不全然美好。我常常迷路，倦了塞車，但真實人生是如此，總是先苦後甘。

在泰國的生活好比是在沖著咖啡，如果有新鮮的咖啡，有夠好的手藝，將熱水一點一點澆淋在咖啡粉上，讓咖啡粉滲透進水份，而它應該會慢慢膨脹起來，當然沖咖啡時有時會分心，讓咖啡的味道不那麼順口，無可奈何中會知道，人生也是如此。

這個月，為了想讓泰文變得更好，我將再次回到泰國，雖然小事，我卻視為人生中再一次新的開始，生命之神秘且總是隱含寓意，好的生活很難定義，我只希望，能有一天，在泰文的世界裡，我能夠如此自由而不受限。