【泰語習作】ประวัติศาสตร์ท้องถิ่น

สมมุติว่ามีคนต่างชาติที่ไม่เคยชินบรรยากาศแบบนั้น ก็มักจะแปลกใจมากกับสภาพนี้ เพราะแท้ที่จริง ลักษณะของอาณานิคมก็คือ การแสวงหาทรัพยากร แล้วส่งไปให้แผ่นดินบ้านเกิดของเจ้าอาณานิคม ทำไมคนไต้หวันยังใกล้ชิดกับญี่ปุ่น ไม่เหมือนความสัมพันธ์อันเป็นศัตรูคู่แค้นกัน เช่นเดียวกับประเทศเกาหลีกับญี่ปุ่นแต่อย่างใด ในขณะเดียวกัน ทำไมคนไต้หวันที่อยากอยู่ร่วมกันกับเมืองจีนมีจำนวนน้อยลงด้วย

假設說有不熟悉這種氣氛的外國人來到台灣，常常都會驚訝於這樣的情況。因為殖民的特色，是去搜括被殖民地的財富然後送回母國，那為何台灣人仍親近於日本，並不像日本與韓國一般有民族仇恨，而在此同時，為何想跟中國統一的台灣人愈來愈少？

สถานการณ์เหล่านี้มีเหตุมีผล เพราะมีแรงบีบจากเมืองจีนเป็นเวลาช้านาน จีนกดดันให้ประเทศอื่นๆก็ไม่ยอมรับว่า ไต้หวันเป็นประเทศอิสระด้วย เมื่อเข้าร่วมการแข่งขันกีฬาประเทศสากล ไต้หวันจึงร้องเพลงชาติไม่ได้ ยกธงชาติก็ไม่ได้ ถูกตอกย้ำในการแข่งขันแต่ละหน คือประวัติศาสตร์บาดแผลของคนไต้หวันอย่างมีร่องรอย

這些情況有其因果，因為中國一直在國際上打壓台灣，逼使其他國家不願承認台灣是一個獨立的國家，當我們參與國際運動競賽時，台灣無法唱自己的國歌，也無法高舉自己的國旗，這些事在每一次的比賽中都一再被強調，也是台灣人心中關乎歷史的傷口緃橫。

พร้อยด้วยภูมิหลังของ เหตุการณ์ 228 ใน ค.ศ.1947 รัฐบาลก๊กมินตั๋งสังหารผู้อยู่อาศัยไต้หวันเป็นจำนวนมาก โดยเฉพาะชนชั้นปัญญาสูง ในเวลาต่อมา ความสัมพันธ์ระหว่างชาวไต้หวันกับชาวแผ่นดินใหญ่ตึงเตรียดเพิ่มขึ้น และชาวไต้หวันไม่เชื่อถือชาวจีนโดยตลอด

再加上 228事件的來龍去脈，在1947年，國民黨政府殺害了許多台灣人，尤其針對受過教育的高知識份子，此後，台灣人與外省人的關係就變得緊張，而台灣人也一直不相信所謂的中國人。

ด้วยเหตุนี้ รัฐบาลก๊กมินตั๋งปฏิบัติการควบคุมการพูดอย่างรุงแรง (White Terror) โดยจำคุกผู้ขัดขืนและทรมานพวกเขาจนตาย นอกจากนั้น ยังสั่งให้ชาวไต้หวัน ห้ามพูดภาษาไต้หวัน (ภาษาฮกเกี้ยน) เป็นเด็ดขาด จึงทำให้มีเวลาหนึ่ง คนไต้หวันไม่กล้าพูดภาษาไต้หวันอยู่ข้างนอกบ้านเพราะความกลัว

也因如此，國民黨政府開始了白色恐怖，囚禁及折磨異議人士至死，除此之外，也命令台灣人禁止說台灣方言，於是有段時間，因為恐懼使然，台灣人不敢在外說台灣話。

จากเหตุการณ์ 228 ที่เกิดขึ้น ชาวไต้หวันบางคนก็หวนคิดถึงสมัยญี่ปุ่นปกครอง เอามาเปรียบเทียบโดยคิดว่าไม่ว่าอย่างไรก็ดีกว่าอยู่ในการปกปรองของก๊กมินตั๋ง ความจริงที่ยากจะปฏิเสธก็คือ ญิ่ป่นก่อสร้างโครงสร้างพื้นฐานที่สำคัญไว้มากมาย ได้แก่ ระบบรถไฟ น้ำประปา ระบบท่อระบายน้ำ ขนาดทำเนียบประธานาธิบดีไต้หวันในปัจจุบัน ก็เป็นสถาปัตยกรรมในยุคสมัยญี่ปุ่นปกครอง ถึงแม้ว่าการก่อสร้างมากมาย มีเพื่อไว้ขนส่งทรัพยากรธรรมชาติ และป้องกันโรคแพร่ระบาด ยิ่งไปกว่านั้น ผู้อาวุโสไต้หมีจำนวนมาก ยังใช้ภาษาไต้หวันกับญี่ปุ่นในการสื่อสารแทนภาษาจีนที่ใช้ในทางการอีกต่างหาก

228事件後，有些台灣人就開始憶及日治時期，覺得無論如何都比國民黨政府好，無法否認的事實是，台灣許多基礎建設是出自日本人，像是鐵路，自來水，下水道系統，連台灣現在的總統府，都是由日本人所建造而成，即使這些建設的目的是為了要運送台灣的天然資源及預防疾病散布。而至今仍有許多台灣長者在溝通仍使用台語及日語，反而不說所謂的國語。

ความเปลี่ยนแปลงประวัติศาสตร์ของไต้หวัน ก็ทำให้เกิดความแตกต่างทางสังคม ซึ่งมีลักษณะที่ประกอบด้วยผู้อพยพในสมัยต่างๆ ถึงแม้ว่าคนไต้หวันส่วนใหญ่เป็นเชื้อชาติเดียวกันกับเมืองจีน แต่ตามกาลเวลาที่ผ่านมา ท้องถิ่นนิยม หรือเรียกว่าความเป็นไต้หวัน กำลังรุ่งเรืองเฟื่องฟู คนที่ยังยึดถือความเป็นจีนอันยิ่งใหญ่น้อยลงอยู่แล้ว ในปัจจุบัน มีเฉพาะกลุ่มเฉพาะหน้ายังสนับสนุนการร่วมกับเมืองจีน เพื่อถือผลประโยชน์ให้นานๆ แน่นๆ จึงให้เกิดปัญหาความขัดแย้งทางการเมืองซึ่งเป็นเรื่องปกติ แม้ไม่ถึงกับเป็นปัญหาฉกรรจ์ แต่ประชาชนไต้หวันยังติดอยู่ในวงกตแห่งกระแสประวัติศาสตร์ หนีไม่พ้นเลย

台灣歷史的種種變化，也造成社會成員中的差異，有著不同時期來台灣的移民，雖然台灣人大多有著來自中國的血源，但隨著時間經過，地方主義，或者說台灣意識已經相當興盛，如今懷抱大中國主義的人愈來愈少，只有特定族群仍支持與中國統一，當然，這只是為了保有他們的既得利益。於是政治上的紛擾對台灣人是家常便飯，也許未到致命程度，但台灣人民仍卡在歷史之流的小徑裡進退不得。

โดยชาวเกาะมักจะมีอุปนิสัยสองอย่างที่ตรงข้าม ทั้งใจแคบและเปิดใจกว้าง ไต้หวันสามารถเป็นเพื่อนกันกับเจ้าอาณานิคมในอดีตได้ บวกอีกก็ไม่ยอมจำนนต่ออำนาจของประเทศจีน ว่ากันว่า ประวัติศาสตร์จะซ้ำรอย แต่อนาคตของไต้หวันจะเคลื่อนไหวในทิศทางไหน ก็ยังไม่อาจทราบได้

島國人民總是有著兩種截然相反的習性，心胸狹窄，同時又有其寬廣的一面。於是台灣人一方面可以跟曾經的殖民母國日本成為朋友，另一方面又不願屈服於中國強權下。我們常說歷史會一再重覆軌跡，但台灣的未來會走至何方目前仍未可得知。